|
|
ცხრა თვე ნიუპორტში
არც თუ ისე იოლი იყო ჩემთვის მიმეღო გადაწყვეტილება ნიუპორტში სწავლის
შესახებ, მითუმეტეს რომ საზღვარგარეთ არც არასოდეს ვყოფილვარ. მაგრამ ახლა,
დაბრუნებისას, როდესაც გადავხედავ იმ გასულ ცხრა თვეს, ვამჩნევ რამდენად
ნაყოფიერი იყო იგი ჩემთვის, როგორ გავიზარდე და რამდენი შევიძინე, და ეს არა
მხოლოდ სწავლის მხრივ, არამედ საერთოდ. ეს გამოცდილება უაღრესად სასარგებლო
და დროული იყო ჩემთვის.
ყველაფერი მაშინ დაიწყო, როდესაც ქუთაისი ნიუპორტის საერთაშორისო ასოციაციის
მეშვეობით, განახლდა მემორანდუმი ნიუპორტის უნივერსიტეტსა და აკაკი წერეთლის
სახელმწიფო უნივერსიტეტს (აწსუ) შორის. ამ მიზნით 2008 წლის აპრილში, აკაკი
წერეთლის სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორი პროფესორი გიორგი ონიანი და ამავე
უნივერსიტეტის საგარეო ურთიერთობათა სამსახურის უფროსი ასოცირებული პროფესორი
დავით გეგეჭკორი ეწვიენ ნიუპორტის უნივერსიტეტს. მემორანდუმი სხვა საკითხებთან
ერთად ყოველწლიურად ერთი სტუდენტის (მაგისტრატურა) დაფინანსებას ითვალისწინებს
ნიუპორტის უნივერსიტეტში სასწავლებლად.
მე მაგისტრატურაში ინგლისურის როგორც მეორე ენის სწავლების მეთოდიკის კურსი
ავირჩიე და ყველა დამღლელი, მაგრამ საჭირო პროცედურის გავლის შემდეგ უელსში
გავეშურე.
პირველი ორი თვე ნამდვილად ძალიან რთული აღმოჩნდა. ფაქტიურად სულ მარტო ვიყავი
უცხო გარემოში, ვცდილობდი შევჩვეოდი ხალხს, კულტურას, შემეძინა ახალი მეგობრები
და დამემკვიდრებინა თავი, რამაც ბევრი ენერგია წამართვა. მაგრამ საბედნიეროდ,
ძალიან მალე აღმოვაჩინე რომ სულაც არ ვიყავი ისე მარტო, როგორც თავიდან
მომეჩვენა. ნიუპორტი ქუთაისის ასოციაციის წევრებმა და უნივერსიტეტის
მასწავლებლებმა, განსაკუთრებით მათ ვინც ჩართული იყვნენ ამ ორი ქალაქის
დამეგობრების პროგრამაში, ძალიან დიდი ყურადღება გამოიჩინეს ჩემს მიმართ.
საკმაოდ მალე, მათი მზრუნველოდით განებივრებული თავს ისე ვგრძნობდი, როგორც
საკუთარ სახლში.
როგორ არ ვახსენო შერლი ეგლი, მაგისტრატურის პროგრამების ხელმძღვანელი და მისი
ლამაზი ოჯახი, მისი დედა, რომელმაც იორკშირის პუდინგით გამიმასპინძლდა; ქეთრინ
ფილპოტი, ნიუპორტი ქუთაისის ასოციაციის თავმჯდომარე, რომლის ღიმილიც
მამშვიდებდა და მამხნევებდა; ქეროლაინ მაკლექლენი, ჩემი “ნიუპორტელი დედა”,
გასაოცარი ქალი, რომელმაც გამოსამშვიდობებლად დაუვიწყარი ექსკურსია მომიწყო
უმშვენიერეს ქალაქ ბასში, და მისი მეუღლე ნილი, რომელთანაც მიყვარდა
საღამოობით პოლიტიკაზე ბაასი; ლინ ფულსტონი და მისი მეუღლე, რომლებმაც დიდი
დახმარება გამიწიეს ყველა საყოფაცხოვრებო საკითხის მოგვარებაში; როზმარი და
დერეკ ბატლერები, რომელთა გულწრფელ, შეუფასებელ მხარდაჭერას ვგრძნობდი
განუწყვეტლივ, კლარა უოტკინსი, ბერნარდ ტაისონი, მისი მომხიბლავი მეუღლითურთ,
სონია ფიშერი, ამჯამად ასოციაციის თავმჯდომარე, რომლის სახლი შობას 14
უმშვენიერესი ნაძვის ხით იყო გაჩახჩახებული. მინდა გამოგიტყდეთ, რომ ასეთი
საოცარი სილამაზის სანახაობა ცხოვრებაში არ მინახავს. ამ ადამიანებმა არაფერი
დაიშურეს ჩემი მხარდაჭერისა და დახმარებისთვის. და ბოლოს, რაღა თქმა უნდა,
დავით მეგრელიშვილი, რომელიც ყოველთვის უსაშველოდ დაკავებული იყო, მაგრამ ის
ფაქტიც კი, რომ ის კარლეონში ცხოვრობდა (იქ სადაც მე), ჩემთვის უდიდესი შვება
და იმედი იყო. ხანდახან ვფიქრობ ხოლმე – რას კი გავაკეთებდი და მივაღწევდი, რომ
არა ეს საუცხოო ადამიანები.
რაც შეეხება სწავლას, ავირჩიე ოთხი მოდული და ამავდროულად დავიწყე მუშაობა
დისერტაციაზე, რომლის თემაა "ფაქტორები, რომლებიც გავლენას ახდენენ აღმოსავლეთ
ევროპიდან ემიგრირებულ 6-7 წლის მოსწავლეების ინტეგრაციაზე ბრიტანეთის დაწყებით
სკოლაში". დისერტაცია ძირითადად ეფუძნებოდა დაკვირვების შედეგებს ნიუპორტის
ერთ-ერთ მრავალეთნიკურ სკოლაში. ის, რამაც თავდაპირველად გამაოცა, იყო სრულიად
უცხო ადამიანების მზადყოფნა დამხმარებოდნენ ყველგან და ყველაფერში. სკოლამ
ძალიან თბილად მიმიღო, მასწავლებლებმა სიამოვნებით მომაწოდეს ყველა საჭირო
ინფორმაცია და მონაცემები, ხოლო ბავშვებთან მუშაობა უაღრესად სასიამოვნო
აღმოჩნდა.
ნიუპორტის უნივერსიტეტი ძალიან დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს საერთაშორისო
სტუდენტების საზოგადოებრივ საქმიანობას. ისინი სხვადასხვა სახის ღონისძიებებს
აწყობენ და იზიდავენ სტუდენტებს მათში მონაწილეობისათვის. ერთერთი ღონისძიება,
რომელშიც მე მომიწია მონაწილეობის მიღება, ქალთა საერთაშორისო დღისადმი
მიძღვნილი საღამო იყო. ვაღიარებ, რომ საკმაოდ უხერხულად ვგრძნობდი თავს სცენაზე
სიტყვით გამოსვლისას დაახლოებით 200 ბრიტანელის წინაშე, მაგრამ როგორც
აღმოჩნდა, ამ დავალებას საკმაოდ წარმატებულად გავართვი თავი.
უნივერსიტეტი აგრეთვე ბრიტანეთის სხვადასხვა კუთხეში აწყობდა ექსკურსიებს. ჩვენ
ვესტუმრეთ ლონდონს, გლასტონბერს, ბრისტოლს, ბასს. ეს ჭეშმარიტად
განსაკუთრებული შესაძლებლობა იყო ჩვენთვის, სტუდენტებისთვის, გვენახა ქვეყნის
უმშვენიერესი ადგილები და უფრო ახლოს გავცნობოდით ბრიტანეთის ისტორიას,
კულტურასა და ხალხს.
არასოდეს დამავიწყდება ექსკურსია ქოვენთრიში, რომელიც ბატონმა დერეკ ბატლერმა
მოაწყო. ეს გახლავთ ქვეყნის უმშვენიერესი ნაწილი მისი უძველესი ტაძრითა და
ისტორიული ძეგლებით, რომლებიც ხელოვნების გასაოცარ ნიმუშს წარმოადგენენ.
სწავლასთან ერთად ვცდილობდი, მონაწილეობა მიმეღო ყველა ღონისძიებაში, რომელსაც
ნიუპორტი ქუთაისის ასოციაცია აწყობდა. ქართველ ექიმებთან და ჩემ უსაყვარლეს
მეგობარ, ეკა არჩვაძესთან შეხვედრა საკუთარ ოჯახში მოხვედრას ჰგავდა.
ასოციაციამ აგრეთვე უმასპინძლა მისი აღმატებულების დიდი ბრიტანეთისა და
ჩრდილოეთ ირლანდიის გაერთიანებული სამეფოს სრულუფლებიან ელჩს საქართველოში, სერ
დენის კიფს. 2008 წლის დეკემბერში ქუთაისში ვიზიტის შემდეგ იგი ძალიან
დაინტერესდა ასოციაციის საქმიანობით. ჩემთან მოკლე, მაგრამ საინტერესო
საუბრისას ბატონმა კიფმა აღნიშნა, რომ გაოცებულია ქუთაისის უნივერსიტეტის
ლექტორებისა და სტუდენტების ინგლისური ენის ცოდნის დონით, რაც მიანიშნებს
იმაზე, რამდენად კარგად და სრულყოფილად არის ორგანიზებული ენის სწავლება ამ
უნივერსიტეტში.
ერთ-ერთი წარმატებული ნაწილი ჩემი უელსში ყოფნისა იყო სამუშაო გამოცდილების
მიღება უელსის პარლამენტში, კარდიფში, რომელიც შემომთავაზა პარლამენტის
ვიცე-სპიკერმა, ქალბატონმა როზმარი ბატლერმა. ქალბატონ როზმარის ვეხმარებოდი
მისი დღიურის წარმოებაში, ვამზადებდი კომიტეტის საბუთებს, ვახარისხებდი და
ვპასუხობდი კორესპონდენციას. აგრეთვე ვესწრებოდი სხდომებს, მინისტრების
ინტერვიუებსა და დებატებს, რაც დამეხმარა დემოკრატიის და სახელმწიფოს მართვის
პროცესების გათვითცნობიერებაში. იქვე ჩავატარე მცირე კვლევა ჩემი
დისერტაციისათვის. კერძოდ, მოვიპოვე უახლესი ინფორმაცია საგანმანათლებლო
კანონებისა და სახელმწიფო დადგენილებების შესახებ. ეს ჩემთვის ნამდვილად
შესანიშნავი პრაქტიკა იყო და არ შემიძლია არ გამოვხატო ჩემი გულითადი მადლობა
ქალბატონ როზმარი ბატლერის მიმართ.
შეუძლებელია აღვწერო ყველაფერი, რაც იქ გადამხდა და გამოვცადე. და ბოლოს
გულწრფელად მინდა ვაღიარო, რომ ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ მომეცა შესაძლებლობა
კვალიფიკაცია ამემაღლებინა ნიუპორტის უნივერსიტეტში და მეცხოვრა იმ მზრუნველ და
თბილ ხალხთან. ამიტომ, მთელი გულით მინდა მადლობა გადავუხადო ყველა იმ
ადამიანს, რომლებმაც ხელი შემიწყო, რომ იქ მესწავლა. კერძოდ, ქუთაისი ნიუპორტის
საერთაშორისო ასოციაციას და მის ყველა წევრს, აკაკი წერეთლის სახელმწიფო
უნივერსიტეტს და მის რექტორს, პროფესორ გიორგი ონიანს, ინგლისური ენის
დეპარტმენტს და მის გამგეს, ასოცირებულ პროფესორს ეკა თოფურიას, საგარეო
ურთიერთობათა სამსახურის უფროსს ასოცირებულ პროფესორს დავით გეგეჭკორს. რომ არა
ასოციაცია, რომელმაც თავდაპირველად ჩამოაყალიბა ეს ურთიერთობა და გაცვლითი
პროგრამები, რომ არა მემორანდუმი უნივერსიტეტებს შორის და რომ არა კათედრა,
რომელმაც შემარჩია, ძალიან მცირე იქნებოდა ჩემი სწავლის შანსი დიდ ბრიტანეთში
(ფინანსური თვალსაზრისით).
და ბოლოს მინდა მივმართოყველა ახალგაზრდას, რომლებიც ამ პროგრამით წავლენ
ნიუპორტის უნივერსიტეტში სასწავლებლად: იცოდეთ, ეს საკმაოდ რთულია, მაგრამ
ღირს!
რუსო მურუსიძე
18 ივლისი, 2009 |
Nine Months in Newport
It was really a challenge for me and not very easy
decision to go to study to Newport, especially when never being abroad at
all. But now, when I am back, looking into the past nine months, I can see
how fruitful they have been for me, how I have grown and how much I have
learnt. And I mean not only my course and studies, but the whole experience
was extremely useful and timely.
The whole thing started when, on behalf of the Kutaisi Newport International
Association, the Memorandum of Understanding was signed between Akaki
Tsereteli State University and University of Wales, Newport, when the Rector
of Akaki Tsereteli State University (ATSU), Professor Giorgi Oniani, and the
Head of the University’s Department of Foreign Relations, Associate
Professor David Gegechkori, visited the University of Wales Newport (UWN) in
April, 2008. The Memorandum provides for one student from the ATSU to study
at the UWN free from any course fees each year and provides a similar
opportunity for a Newport based student to study in Kutaisi.
I was chosen by Akaki Tsereteli State University. I applied for the MA
course in Educational Leadership and Management at UWN and was successfully
accepted.
The first two months were really hard. Being alone in the strange
environment, getting used to new people, a new culture, making new friends and
all the aspects of the so called “settling in” took lots of energy and
resources. But, fortunately, I soon discovered that I was not quite so alone
and lonely as it might have seem at first. The members of
the Newport Kutaisi
Association and the teachers in the University, especially those, involved
in the linking programmes were very thoughtful and helpful! And very soon I
started feeling like home, surrounded with their attention and care! I can’t
help mentioning Shirley Egley, the Head of the Masters’ Programmes, and her
whole lovely family, her mother, who baked Yorkshire pudding for me;
Catherine Philpott, the Chair of the Newport Kutaisi Association then, with
her kind and supportive smile, the only sight of which made me calm and
comfortable; Caroline McLachlan, my “Newport mother”, an extraordinary
woman, who organized an unforgettable farewell trip to Bath for me, and her
husband, who I enjoyed talking to about politics, international affairs and
other interesting issues; Lynn Foulston and her husband Graham, who kindly
helped me to “settle in”, Rosemary and Derek Butler, who really were an
outstanding help in everything I needed, Clair Watkins, Pat Wright, Bernard
Tyson and his charming wife Jan, Sonia Fisher, whose house at Christmas was
the most beautiful one I had ever seen in my life, with 14 (if I remember
correctly) marvelous Christmas Trees! All these people did their best to
make me feel welcomed and self-confident. And, of course, David
Megrelishvili, who was always very busy, but whose only presence in Caerleon
(where I lived) was a kind of relief for me! Now I often think – what could
I have done without them?
Well, back to the studies. I took four modules, one of them was compulsory –
Educational Research Methodology, and others were optional – Using
Assessment to Raise Standards, Developing People in Organizations and
Communities of Enquiry (Critical and Creative Thinking). At the same time I
chose a topic for my dissertation - Factors that affect integration of newly
arrived 6-7 year old pupils from Eastern Europe, the main body of which had
to be done through observations in one of the multiethnic primary schools in
Newport.
The thing I was amazed with most of all was the readiness of completely
strange people to help me. School welcomed me very warmly, the staff members
were doing their best to provide me with all the information and data and
working with pupils was, of course, the most pleasant thing!
One of the assets of UWN is that it pays a considerable attention to the
social activities of international students. They arrange many events and
encourage students from different countries to take part in them. One of the
events, organized by the University was International Women’s Day
Celebration, where I was invited to be one of the Readers. Frankly speaking,
being on the stage in front of about 200 native speakers and making a
speech, is quite an embarrassing procedure for the international student,
but as I was told later, I managed quite successfully!
University also organized trips to different parts of the UK. We visited
London, Glastonbury, Bath, Bristol. It was a great opportunity for us,
students, to see these beautiful parts of the country, get to know history,
culture and people!
I will never forget the trip to Coventry, organized by Derek Butler. It is
one of the most beautiful places to visit and the Cathedral and monuments
there are really extraordinary pieces of art!
I tried hard to participate in all the events, held by the Newport Kutaisi
Twinning Association. Meeting Georgian doctors and my dearest friend, Eka
Archvadze, who accompanied one of them, was like meeting my own family! NKTA
also hosted British Ambassador to Georgia, Sir Denis Keefe, who was
extremely interested in the activities of the Association and who visited
Kutaisi in December, 2008. I had a short, but pleasant conversation with Mr.
Keefe, who pointed out that he was absolutely amazed with the level of
English of the staff and students in ATSU, what was a clear indicator of how
well the studies’ system was organized in the English Language Department.
One of the most successful parts of my activities in Newport was the
internship in the Assembly of Wales in Cardiff, offered by the Deputy
Presiding Officer National Assembly for Wales, Rosemary Butler. I assisted
Rosemary in the management of her diary, prepared committee papers and dealt
with the correspondence. I also attended Ministers’ Questions Times and
Debates, what helped me to understand the democratic process and how Wales
is governed. I also did a small-scale research for my dissertation, as I had
access to the first-hand resources of Educational policies and Government
Acts. It was really an unbelievable opportunity for me and I can’t help
expressing my deep gratitude towards Rosemary Butler who gave it to me!
It is impossible to write about everything what happened and what I
experienced. To sum it all up I can sincerely say that I am greatly happy to
have been given this opportunity to study in UWN and to live among these
caring and loving people. And with all my heart I would like to thank all
the people who gave me this chance: Kutaisi Newport International
Association, Akaki Tsereteli State University and its Rector Professor
Giorgi Oniani, English Language Department and its Head, Associate Professor
Eka Topuria, and the Head of the University’s Department of Foreign
Relations, Associate Professor David Gegechkori. If not the Association, if
not the Memorandum and if not the Department, which chose me as a suitable
candidate, there would not have been be a single chance for me to study in
the UK.
And at last, I would like to say a few words to the students who are going
to do the same programme at the UWN: It is quite hard, but it is worth doing
it!
Ruso Murusidze
July 18, 2009
|
|
